Terwijl Europa volop van de zomer geniet, zijn de schilderachtige kustplaatsen van Spanje veranderd in strijdtonelen voor strandlakens en ligstoelen. Maar het zijn niet alleen toeristen die vechten om een plekje in het zand. Steeds vaker voelen Spaanse inwoners zich verdrongen van hun eigen stranden door een overweldigende toestroom van internationale vakantiegangers.
Langs de hele kust en op de Balearen uiten lokale bewoners hun groeiende frustratie nu ooit rustige badplaatsen veranderen in overvolle trekpleisters. Wat vroeger vredige zomerverblijven voor Spaanse families waren is nu gevuld met bezoekers die lawaai verkeersdrukte stijgende prijzen en volle openbare ruimtes met zich meebrengen.

"Ik ben al weken niet op mijn lokale strand geweest", zegt Carmen Torres, een bewoonster. "Er is geen parkeergelegenheid, geen ruimte om te zitten en de sfeer is totaal veranderd. Het voelt niet meer als van ons." De toeristische hausse wordt aangedreven door opgebouwde reislust na de pandemie goedkope vluchten en agressieve marketing van wereldwijde reisplatforms. Dit zorgt voor een bloeiende zomereconomie maar brengt ook sociale kosten met zich mee. Veel inwoners voelen zich buitengesloten en kunnen niet meer genieten van de voorzieningen die hun gemeenschap kenmerken.

Lokale overheden in verschillende regio’s waaronder de Canarische Eilanden en delen van Catalonië pleiten nu voor een duurzamer toerismebeleid. Overwogen maatregelen zijn onder andere limieten op vakantieverhuur toegangsbeperkingen tot stranden tijdens piekuren en meer investeringen in infrastructuur om de seizoensdruk op te vangen. In Palma de Mallorca zijn deze zomer al protesten uitgebroken waarbij bewoners marcheerden met spandoeken waarop stond "Toeristen ga naar huis" en "Ons eiland is niet te koop". Deze bewegingen weerspiegelen bredere zorgen over gentrificatie betaalbaarheid van wonen en het verdwijnen van lokale cultuur door massatoerisme.

Hoewel toerisme een belangrijke pijler blijft van de Spaanse economie dat bijna twaalf procent van het BBP uitmaakt en miljoenen banen oplevert is het dilemma duidelijk: hoe economische voordelen in balans te brengen met het recht van bewoners om van hun eigen steden en stranden te genieten. Nu zowel de temperaturen als de spanningen oplopen langs de glinsterende Spaanse kust blijft de vraag of het land zijn koers kan bijstellen voordat het gouden zand verandert in een bron van conflict in plaats van trots.